De Nieuwe Universiteit is een linkse universiteit. Althans, dat is wat Ganzevoort en Klaver ons willen doen geloven. Het hielp ook niet dat in de eerste weken voornamelijk de linkse partijen hun steun uitspraken voor De Nieuwe Universiteit. Deze steun leidt in het Maagdenhuis tot een vicieuze cirkel waarin ‘linkschmensen’ zich geroepen voelen om te komen en linksmenschen steeds meer het debat domineren, waardoor andere linksmenschen zich weer geroepen voelen om te komen. De kritiek van de Nieuwe Universiteit overstijgt echter de partijpolitiek. De kritiek van deze beweging is zodoende ook prima in te passen in een liberaal programma.
Centraal in de problematiek van De Nieuwe Universiteit staat het zogenaamde rendementsdenken. An sich is er niets verkeerd met rendementsdenken, in bedrijven bijvoorbeeld is het heel logisch dat er een focus is op de winst. Het rendementsdenken gaat echter de mist in op het moment dat het wordt ingezet in gebieden waar het niet thuishoort, zoals bijvoorbeeld het onderwijs. Laat onderwijs nou één van de waarden zijn die de meeste liberalen toch wel koesteren (denk hierbij aan Smith) als een voorwaarde voor mensen om hun kansen te vergroten. Onderwijs is een manier om te ontkomen aan een bureaucratische verzorgingsstaat, met al haar regeltjes die het doen en laten van de mens enkel inperken. Het is immers zo dat mensen die hoger zijn opgeleid, de samenleving uiteindelijk minder kosten.
Het rendementsdenken zorgt dat de universiteit wordt gekneveld in een bepaald gedachtegoed en beperkt zo de handelingsvrijheid van het College van Bestuur, maar bovendien ontwijkt het College van Bestuur door middel van rendementsdenken ieder redelijk, inhoudelijk argument om bepaalde studies te behouden of juist te laten varen. De studenten en docenten voelen zich beperkt in hun autonomie: een andere belangrijke waarde binnen het liberalisme.
Ze worden gedwongen in een bepaald keurslijf, zonder dat daar rationeel over gediscussieerd kan worden. Rendementsdenken heeft slechts de schijn van rationaliteit over zich.
Zo bezien is De Nieuwe Universiteit heus niet zo links als de meeste mensen u voorhouden dat het is. Om nu definitief van dat linkse imago af te komen is het nodig dat de liberalen uit hun schuilplek komen en zich laten zien in het Maagdenhuis. Er is dringend behoefte aan een positief geluid over vrijheid en de randvoorwaarden die zijn verbonden aan een dergelijke vrijheid.
Lieve liberalen, ik roep jullie op: wees niet bang en toon jezelf aan de wereld. Laat zien dat het liberalisme niet in bed ligt met het rendementsdenken, maar dat liberalisme juist een voorvechter is van democratie!
