‘Als ik wil, neem ik Kiev in twee weken in’ zei Poetin tegen Barosso. Nu is het aan zijn opvolger om te zorgen dat Poetin dat niet wil. Succes hè. De benoeming van Tusk tot voorzitter van de Europese Raad wordt ook steevast geduid in de context van het Europese conflict met Rusland. Daar zit ergens een haiku in.
Er gaan steeds meer stemmen op om Oekraïne maar gewoon in mootjes te hakken. Of is het Kazachse model een beter idee? (Hint: nee.) Of moet Oekraïne anders maar lid worden van de NAVO? Oekraine zelf vindt dat wel een goed idee. En misschien kan de NAVO er zelf ook nog wat aan hebben. (Hint: zie boven.) En anders gaan Europeanen er gewoon zonder NAVO vechten. Want jawel, er bestaat zoiets als ‘Oekraïne-gangers’. Dat kon ook eigenlijk niet anders.
Andere opties heeft de Westerse wereld eigenlijk ook niet, schreef Ben Judah gisteren in de New York Times en vertelde hij bij Nieuwsuur. Oekraine bewapenen, of gewoon maar opgeven. Zijn betoog werd breed omarmd. Maar kunnen we Poetin zijn zin wel geven, als we niet weten wat zijn zin is?
Joost Bosman beschrijft in een mooi lang stuk aan de hand van het Koude Oorlogsmuseum in Moskou hoe de Russen tegen het concept ‘Koude Oorlog’ aankijken. In elk geval zien ze op dit moment geen been in een militair feestje op het Rode Plein. Op twitter schreef een Duitse correspondente dat ook Final countdown en you’re in the army now gespeeld werden, maar YouTube heeft daar geen bewijzen van. De gemiddelde Rus houdt zich meer bezig met het ceremoniële begin van het nieuwe schooljaar. Het staatspersbureau Ria Novosti meldt trots dat ook 60.000 (!) vluchtelingenkinderen uit Oekraïne met strikken in het haar of stropdassen om bij Russische scholen hun opwachting maken.
Tip omdat dat leuk is: volg dit Poetinnepaccount.
