Uitgesproken bestuurders haten ze in Brussel. Jeroen Dijsselbloem, die door The Wall Street Journal vandaag dodelijk wordt omschreven als een ‘low wattage politician‘, past perfect in het profiel van de Brusselse klerk die je om een opdracht kan sturen.
Het voorzitterschap van Eurogroep, een gremium van ministers van Financiën, is een belangrijk vergaderclubje, waarin Duitsland de baas is. Dijsselbloem is de perfect nobody die de agenda mag opstellen en pootjes mag geven, zoals Herman van Rompuy dat zo groots en meeslepend kan.
Nixon
Goed, hij moet een beetje streng doen over die 3%, maar ook dat moeten we niet overdrijven. De betonnen Teutonen hebben al langer door dat alleen bezuinigen uitdraait op stilstand. Fiscaal conservatief ben je voor de bühne, maar niet aan de onderhandelingstafel. Dan is iedereen Keynesiaan, zoals Richard Nixon al eens cynisch opmerkte in de jaren zeventig.
Dijsselbloem snapt dat. De man zonder eigenschappen – ja hij blies ooit iets onzinnigs over sex en video’s – kan deze klus prima klaren. Hij doet nog even heel stoer, maar buigt straks lekker mee. Tegenover De Volkskrant zei hij al: ‘Maar het lijkt me politiek onverstandig daar nu op vooruit te lopen. Het is ook niet in ons belang om die discussie als eerste aan te zwengelen.’ (Notch, notch, wink, wink)
Finse bitch
De enige concurrent die hij had was een blonde sociaal-democrate met de looks van Sharon Stone, die indruk maakte (en sommige choqueerde) met opmerkingen dat ze Griekse onderpanden eiste in ruil voor nieuwe leningen. (Je zag die blonde bitch al zitten met de landkaart in de schoot van d’r plooirok, eilanden aanwijzend.) De ijzeren dame uit Finland dreigde zelfs met uittreden als de geldkraan maar open zou blijven staan.
Voor zulke krasse taal is Dijsselbloem veel te laf en technocratisch. Weet hij zelf ook. Hij relativeerde zijn rol al in De Volkskrant door zichzelf neer te zetten als een politieke stempelmachine die streeft naar consensus. Uitstekend figuur, dus.
Duitse souffleurs
Dat onze schatkistbewaarder binnenkort naar Brussel afreist, wordt wél problematisch voor Mark Rutte, die andere man zonder politieke eigenschappen. Deze afwachtende salonliberaal zal zijn positie moeten herijken.
De harde 3%-norm die de VVD als eis heeft afgedwongen om te gaan regeren, zal Rutte straks onder druk van Dijsselbloem, gesouffleerd door de Duitsers, moeten laten vallen. En zo zal de perfecte nobody een mes in de rug van de liberale luchtzak kunnen planten.
Bezuinigingsfantoom
De VVD, verblind door een ideologisch bezuinigingsfantoom waar niemand meer in gelooft, zal uiteindelijk zelfs worden gepoort door een PvdA-man die dat zelf nooit zou durven.
Zelfs een kabinet zonder eigenschappen zal deze interne machtsstrijd niet overleven.
